Elke week maak ik tientallen foto’s met mijn telefoon. Ook hebben we een hele goede camera die we vaak gebruiken. Ons archief is inmiddels enorm, en nog steeds kijk ik regelmatig in fotomappen van enkele jaren geleden. Herinneringen ophalen, kijken hoe we veranderd zijn, gewoon even genieten. Tussen al die foto’s zitten er natuurlijk diverse foto’s met een mooi verhaal. Vandaag deel ik ze op mijn blog en vertel ik erbij waarom ze voor mij zo bijzonder zijn. Kijk je mee?

Mijn zusje en ik. Ik vermoed dat deze foto in 1987 genomen is. We droegen vaak dezelfde kleren toen we klein waren. Deze foto vind ik grappig vanwege de sokken in de sandalen en hoe we samen blij op dit fietsje zitten. Ook zie je hier een stukje oprit. Deze tegels waren zo typerend voor ons oude huis…

Deze foto is genomen in mei 2007. Ik was een weekend in Antwerpen met mijn dierbare vriendin Patty. Na deze overheerlijk pizza hebben we anderhalf uur door de stad naar ons hotel gelopen. Wat een geweldig weekend was het. Hoewel Patty een aantal jaren ouder is dan ik, zijn we vrienden door dik en dun.

Gek doen met mijn vriendinnetje Debbie! We wonen twee huizen van elkaar vandaan en zien elkaar meerdere malen per week (“Koffie?”). Hier waren we een weekendje aan zee (juni 2014). Wat hadden we een lol.

Dit ben ik in 2002. Deze foto werd gemaakt voor de Yes. Daar stond ik in met mijn verhaal: “Wees op je 18e”. Mijn ouders zijn jong overleden (zie bericht elders op deze site). Op deze foto ben ik nog heel jong. Ik was ook enorm onzeker. Maar wat gaaf om zo’n beeld van jezelf te hebben voor later.

Luc en Sarah. Deze foto nam ik in het eerste weekend dat ik Sarah zag, Luc en ik waren toen een week samen (augustus 2007). We gingen naar de speeltuin. Het was heerlijk weer en wat was ik blij dat het meteen zo klikte met de mini-meid. Deze foto staat nog steeds op mijn nachtkastje.

Luc en ik tijdens onze eerste vakantie samen (Turkije, september 2009). Wat hebben we genoten! Er zouden nog vele heerlijke vakanties volgen, waaronder onze fantastische honeymoon naar Mexico…

Mijn zusje Stefanie en ik op haar trouwdag (30 juni 2006). Wat was ik blij voor haar en wat was ze mooi. Een enorm belangrijke en onvergetelijke dag.

Bonusdochter Sarah en mijn nichtjes, de meiden van mijn zus en schoonbroer (oktober 2011). Inmiddels zijn Nica en Lana al een stuk groter, en worden ze alleen maar knapper en eigenwijzer haha. Ik ben beretrots op ‘mijn’ meiden!

Ik en een deel van mijn vriendinnen tijdens mijn geweldig leuke vrijgezellendag in mei 2011. Ik ben gezegend met enorm veel lieve vriendinnen om me heen. Hier staan ze niet eens allemaal op… En elk van hen is op haar eigen manier enorm bijzonder en waardevol voor me.

Luc, Sarah en ik tijdens onze trouwdag (1 juni 2011). De foto’s zijn precies geworden zoals wij zijn: spontaan en lekker gek. We hebben zoveel lol samen, mede dankzij de enorme humor van Luc. Deze foto laat heel goed zien hoe we zijn. Natuurlijk hadden we ook een fantastische trouwdag. Ik zou het zo over willen doen…

Deze foto werd genomen op de trouwdag van dierbare vrienden (31 mei 2014). We zijn hier ouder en wijzer, en bijna 7 jaar samen. Nog steeds heel happy en samen genietend van het leven.
Natuurlijk zijn er nog veel meer foto’s dierbaar, maar dit lijkt me een mooie selectie.
Wat vonden jullie van dit artikel?
4 Reacties
Geef een reactieik kijk ook graag oude foto’s….
Maar ze nu zo van jouw te zien vind ik echt heel erg leuk….
Vind jullie trouwfoto echt prachtig..
Wat lief, dankjewel Jackie!
Wat een gezellige fotos.ik ben zelf ook foto verslaafd. Onze kids krijgen later een rijtje geprinte fotoboeken mee. Ws voorschut , alle andere kinderen krijgen een harde schijf met hun jeugdfotos mee!!!
Thanks Kitty! En ik denk dat iedereen blij mag zijn met fotoboeken, want dat is nog meer genieten dan af en toe op je pc bladeren vind ik!